17/8 Respecteer en benut de zogenaamde 'poortwachters'. Ze zijn immers een bron van kennis!

Bliekendaal krijgt nare bijsmaak van 'poortwachters'...

Poortwachters worden ze in acquisitiekringen vaak genoemd.... Een soort nare bijsmaak krijg ik bij die term...
En dat over die veelal aardige mensen en voor de organisatie zo van wezenlijk belang zijnde functionarissen die ze feitelijk zijn: de receptionistes, telefonistes, (directie-)secretaresses, etcetera.

Mensen die in mijn ervaring meestal uiterst servicegericht zijn, erg veel weten over de organisatie, over de (meest) relevante contactpersoon in het bijzonder, haar/zijn (telefonische) bereikbaarheid, over de neergelegde beleidslijnen, de daaruit voortgevloeide prioriteiten en plannen voor de toekomst.
Mensen die juist wél makkelijk telefonisch bereikbaar zijn en die hele nuttige bedrijfsinformatie kunnen geven (!).
Zo je dat inziet...
En er gehoor aan wilt geven...

Een relatieopbouw met het relevante beslisniveau start namelijk (of stagneert al...) bij de eerste mens die je op die weg tegenkomt en bij allen daarna.
Wees daarvan zeer bewust.
Respecteer die mens - en respecteer daarmee openlijk de (beschermende) rol van haar/hem binnen de organisatie en voor de relevante contactpersoon. Dat neemt direct mogelijke gevoelens van dreiging weg. En creëert er gevoelens van sympathie en vertrouwen voor in de plaats.
Benut die mens - anticipeer op de veelal aanwezige brede organisatiekennis en speel in op de behoefte van ieder mens om gewaardeerd te worden.

Het vraagstuk is dus niet zozeer hoe maar liefst zo snel mogelijk 'langs' genoemde functionarissen te komen.
Nee, de contactintentie moet voortvloeien uit de wens om met betreffende organisatie en met de relevante contactpersoon in het bijzonder een langdurige en oprechte relatie op te bouwen, gericht op wederzijds belang, van waaruit mettertijd wellicht concrete zaken kunnen worden gedaan.

De contacten met de organisatie 'ingaan' vanuit díe grondhouding maakt vanzelf dat de ANDER centraal staat in je communicatiewijze en dat er aandacht en zorgvuldigheid is voor woordkeuze en toon.
Vele poorten die voor anderen (nog) dicht blijven gaan dan echt (eerder) open, kan ik uit ervaring zeggen.
En de relatie kan groeien.

C'est le ton, hein!?! ;-)